ADALET VE KALKINMA PARTİSİ YÖNETİMİNDE KADIN

Abstract

Kadın erkek eşitliği, demokrasinin ve insan haklarının olmazsa olmaz kurallarından biridir. Çağdaş, demokratik bir toplum olmanın gereği, kadının toplumun tüm yapıları içinde erkeklerle eşit statüde olmasıdır. Fakat günümüzde demokrasi, insan hakları ve sosyal eşitlik açısından en gelişmiş ülkelerin bazılarında bile kadın, karar mekanizmalarında eşit temsil edilememektedir. Türkiye’de nüfusun yarısını oluşturan kadınların, “temsil” ve “katılım”da sorun yaşamaları sadece kadınerkek eşitliği çerçevesinde toplumsal bir sorun değil aynı zamanda bir demokrasi sorunudur. Çünkü siyasal karar alma mekanizmalarına kadınların katılımı demokrasinin en önemli unsurlarından biridir. Aynı zamanda toplumsal alanın her düzeyinde kadınların temsil ve katılımı çok önemli ve gereklidir. Temsil edilememe gerçeği, toplumsal cinsiyet kalıp yargılarında ve kadının erkeğe göre düşük toplumsal statüsünde ve erkek lehine siyasal iktidar ilişkilerinde kendini göstermektedir. Kadınlar, tarih boyunca cinsiyet ayırımcılığı ve eşitsizliklerle karşı karşıya kalmışlardır. Erkeklerden daha düşük statüde görülmüşler ve erkeklere nazaran daha az hak ve şansa sahip olmuşlardır. Birçok ülkede eşitliğe yönelik gelişmeler kaydedilmesine rağmen, kadınlar hala ayrımcılığa maruz kalabilmekte, cinsel istismar ve aile içi şiddete uğrayabilmektedirler. Kuşkusuz, bunda geleneksel cinsiyet rollerinin ve bu rollerin öğrenildiği sosyalleşme sürecinin etkisi büyüktür ve cinsiyet eşitsizliği, temel sosyal kurumlara yansımaktadır. Bu bağlamda, kadına uygulanan cinsiyet ayırımcılığı ekonomi, eğitim, siyaset ve sosyal yaşam alanlarında sıkça görülmektedir. Kadınlara yönelik cinsiyet ayırımcılığı birçok toplumda görülmekle birlikte, ayırımcılığın türü ve derecesi farklıdır. Gelişmiş ülkelerde cinsiyet ayırımcılığı, kadınların siyasette, çalışma yaşamında işe kabul edilmeleri ve terfi almaları aşamalarında karşılaştıkları engeller olarak görülmektedir. Bunlarla birlikte aynı iş için erkeklere nazaran az ücret almaları gibi konularda da ayrımcılık belirginleşmektedir. Gelişmekte olan ülkelerde ise belirtilen konuların yanı sıra daha çok şiddete uğrama ve eğitim olanaklarından yararlanamama gibi temel alanlarda gözlemlenmektedir.